“Tao ang Siyang Dahilan sa Pagkasira ng Kalikasan”

(NI: FADO, ROGER)

Ako si kalikasan ang magmamay-ari ng lahat nang yaman dito sa sanlibutan,

Ako rin ang inyong buhay at napagkukunan ng inyong pang-araw-araw na pangangailangn,

Ngunit kung ako’y inyong pinabayaan at pinagwalang bahala lamang,

Kayo rin na tao ang mahihirapan,

Dahil sa inyong kapabayaan sa inang kalikasan at walang mapagkukunan.

Ako rin ang inyong ilaw sa bawat sandali ng inyong buhay, na handang ibigay ang inyong mga kinakailangan,

At nagbibigay kasiyahan din ako sa karamihan,

Ngunit masasabi kong inalagaan niyo ba ako? O sadyang pinagkukunan lamang.

Sakuna! Sino nga ba ang may sala, ako nga ba na kalikasan o kayong mga taong mapagsamantala sa inang kalikasan.

Ginagawa niyo nga ba ang dapat o sapat para sa kalikasan, para manatili itong buhay

At masaganang pinagkukunan at huwag itong baliwalain lamang sapagkat ito’y inyong buhay.

Bagkus ito pa nga ang inyong pagkaabalahan, kaysa mga bagay na pansarili lamang,

Di dapat ito sirain ng kahit nino man,  sapagat ako ay may masamang dulot na hatid sa inyong kalusugan,  kung ako’y sisirain lamang.

Kaya dapat ninyong malaman, na ang  ating kalikasan ay dapat nating pangalagaan,

Dahil ito ang parte ng ating buhay.

HAMON SA KABATAAN

(ni: R. DONATO)

Maraming sakuna ang ating nararanasan,

Noon, ngayon at hanggang kailan pa?

Maraming tao ang naapektuhan,

Na hindi naman sila ang may kagagawan.

Hanggang kalian tayo magigising sa katotohanan,

Na ang kalikasan ay dapat alagaan,

Ipagtanggol at huwag pabayaan,

Dahil ito ang ating tanging yaman.

Tayo’y magtulungan at magkaisa,

Upang maiwasan ang pinangangambahang sakuna,

Buhay ay mawawala tulad ng paglustay ng pera,

Kaya ito’y bigyang halaga, isapuso’t isagawa,

Panibagong pag-asa ang masisilayan,

Kung ang lahat ng tao ay may kaalaman,

Lalo na kung nangunguna ang mga kabataan,

Sa pagiging makakalikasan.

“Kalikasan ay Pangalagaan Tungo sa Maunlad at Mapayapang Kapaligiran upang Sakuna’y Maiwasan”

NI: A. MAULINGAN

“Pagsira sa Kapaligiran ay Tigilan sapagkat Sakuna’y Nakalaan bilang Kaparusahan”

NI: A. MAULINGAN

Hiling ng Tao

(NI: R. AGABAYAN)

Sa panahon ngayon, sakuna’y laging nararanasan.

Mga trahedya na hindi inaasahan.

Mga mamamayan ay nahihirapan.

Dahil kinabukasan nila ay naaapektuhan.

Sakuna’y nangyayari dahil sa ating kagagawan.

Pagputol ng malalaking kahoy, di maiwasan.

Di iniisip ang kinabukasan.

Lalo na sa mga batang nangangailangan.

Maraming bata ang gumagawa ng sariling kaisipan,

Upang kahirapan ay maiwasan.

Kagutuman ay kinalimutan.

Upang matugunan ang kanilang pangangailangan.

Kung ating iisipin,

Kalikasan nasasaktan din.

Nahihirapan sa pinaggagawa natin.

Kaya nagkakaroon ng hinanakit sa atin.

Dahil sa pag-aabuso ng bawat isa sa atin.

SAKUNA

(NI: S. BULDING)

            Ito ay mahirap tanggapin sa mga taong labis na naaapektuhan. Isip nila dito ay mahirap makabangon. Dahil ang mga trahedyang di inaasahan ay nagiging dahilan kung bakit ang mga mamamayan ay patuloy na lumalaban sa agos ng buhay. Kung napapansin nati sa ngayon, an gating kagubatan ay unti-unti nang nasisira dahil sa kagagawan ng mga tao. Tao na siyang dahilan ng pagdagsa ng mga trahedya tulad ng baha, lindol at ang kahirapang rumaragasa at kasawiang naging bahagi na ng buhay ng bawat nilalang. Sabi nga nila ang kahirapan ay di hadlang sa pagtahak ng tagumpay. Pag nadapa ka, kailangan mong bumangon at harapin ang panibagong buhay.